Ἡ Παρθένος (Μαρία) σήμερα τὸν Ὑπερούσιο (Θεό) τίκτει
καὶ ἡ γῆ τὸ σπήλαιο πηγαίνει καὶ προσφέρει στὸν Ἀπρόσιτο.
Οἱ Ἄγγελοι μαζὶ μὲ τοὺς Βοσκοὺς δοξολογοῦν
καὶ οἱ Μάγοι μαζὶ μὲ τὸ ἄστρο ὁδοιποροῦν,
ἐπειδὴ γιὰ ἐμᾶς ἐγεννήθη (σὰν) Παιδὶ Νέο
ὁ Θεὸς ποὺ πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ἦταν καὶ εἶναι.
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Η χαρά όλων μας είναι ολοφάνερη. Όλοι στο σχολείο γελάμε και ανυπομονούμε να χαλαρώσουμε, να διασκεδάσουμε, να ξεκουραστούμε και γενικά να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα. Εξαιρούνται μερικοί/μερικές που θα συνεχίσουν να διαβάζουν αυτές τις ημέρες. (ποιοι να είναι άραγε αυτοί;). Γενικά στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα επικρατεί ένα κλίμα αγάπης, καλοσύνης και ευγενικής συμπεριφοράς. Δε γνωρίζω αν πάντα είναι αληθινό και αυθεντικό ή αν αποτελεί την επιφάνεια υποκριτικών, νοσηρών και γλυκερών νοοτροπιών. Γνωρίζω όμως ότι υπάρχει. Και σίγουρα υπάρχει η ατμόσφαιρα της Γιορτής!
Αναρωτιέμαι όμως ποιες ήταν οι δυναμικές αυτού του γεγονότος που 2000 χρόνια μετά, το κάνουν γιορτή για χριστιανούς και μη χριστιανούς, έστω και αν υπάρχει το υπόβαθρο του καταναλωτισμού.
Αναρωτιέμαι όμως ποιες ήταν οι δυναμικές αυτού του γεγονότος που 2000 χρόνια μετά, το κάνουν γιορτή για χριστιανούς και μη χριστιανούς, έστω και αν υπάρχει το υπόβαθρο του καταναλωτισμού.
Το γεγονός αυτό καθεαυτό της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού έχει κάποια σημασία για
εμάς σήμερα και ειδικά για τους μαθητές/τις μαθήτριες;
Τι μπορεί να σημαίνει για τις καρδιές και τις ζωές μας (αν σημαίνει); Μπορούμε να θεωρήσουμε ως υπεύθυνους τους εαυτούς μας για να επαναβιώσουμε στο παρόν αυτό το γεγονός;
Κι αν ναι, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε αυτή την ιστορία;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το τελευταίο (για φέτος) ταξίδι μας. Από τη Ρόδο θα επισκεφτούμε τη Βηθλεέμ, κι ύστερα όποιο μέρος κι όποιους έχουμε στη σκέψη μας.
Κι αν ναι, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε αυτή την ιστορία;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το τελευταίο (για φέτος) ταξίδι μας. Από τη Ρόδο θα επισκεφτούμε τη Βηθλεέμ, κι ύστερα όποιο μέρος κι όποιους έχουμε στη σκέψη μας.
1. Προσωπικές θέσεις για την εορτή των Χριστουγέννων
2.
Η διήγηση του Ευαγγελίου για τη Γέννηση του Χριστού
Διαβάζουμε την ευαγγελική περικοπή του Λουκά (2,1-20) και παρατηρούμε την εικόνα των Γενεθλίων του Χριστού.
-Τι γνωρίζεις σχετικά με το
θέμα της εικόνας αυτής;
-Ποια ερωτήματα συνεχίζεις
να έχεις;
-Τι άλλο θα ήθελες να
μάθεις σχετικά με το θέμα της εικόνας;
-Παρατήρησε τις υπόλοιπες
εικόνες των Χριστουγέννων που υπάρχουν στην ανάρτηση του ιστολογίου. Τι σκέφτεσαι σχετικά με τα ποικίλα πολιτιστικά-εθνολογικά χαρακτηριστικά των παραπάνω εικόνων των Γενεθλίων του Χριστού;
3. Προεκτάσεις του νοήματος των Χριστουγέννων σήμερα.
Παρατηρούμε τις παρακάτω εικόνες - φωτογραφίες.
Ποιες σκέψεις σου δημιουργούνται για τα Χριστούγεννα σήμερα;
Άραγε ο Χριστός μπορεί να γεννιέται στο παρόν; Ποιοι μπορεί να είναι οι τρόποι;
Αιτιολογούμε την άποψή μας μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα.
«“Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν” ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Αὐτό τό Παιδίον ὁ Ἄγγελος διεκήρυξε Σωτῆρα. Ὡς Σωτῆρα νά τόν προσκυνήσουμε. Αὐτό σημαίνει ὅτι πρέπει νά τόν δεχθοῦμε ὅπως ἐκεῖνος ἀπεκαλύφθη σέ μᾶς. Ὅπως τόν διεκήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι. Ὅπως τόν βίωσε καί τόν βιώνει ἡ Ἐκκλησία. Ἀλλά ἐκεῖνος εἶπε ὅτι γιά νά γίνει αὐτό πρέπει νά ξαναγίνουμε παιδιά στήν καρδιά. Ἴσως αὐτό νά φαντάζει παράδοξο στήν ἐγωϊστική καί ὑλιστική νοοτροπία καί βιοτή μας. Εἶναι ὅμως ἡ ἀλήθεια τῆς ζωῆς. Ἀξίζει νά τήν ἀναζητήσουμε. Γιά νά προσκυνήσουμε καί νά προσκυνοῦμε πάντοτε γνήσια τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν. Τό Παιδίον πού μᾶς δόθηκε γιά νά μᾶς δώσει τό καλύτερο αὔριο πού ἀναζητοῦμε».
«Απρόσμενοι οι τρόποι με τους οποίους ενεργεί ο Θεός. Ασύλληπτοι στην ανθρώπινη λογική. Ο Ιησούς Χριστός, ο Λυτρωτής του κόσμου, δεν εισέρχεται στην ιστορία της ανθρωπότητος ως στρατηλάτης ή πανίσχυρος κυβερνήτης. Γεννιέται σε τόπο φτωχικό, στη φάτνη ενός στάβλου, σε περιβάλλον αφιλόξενο, αδιάφορο έως εχθρικό [...] Παράλληλα, τα ιστορικά γεγονότα της Γεννήσεως του Χριστού καθορίζουν το πρότυπο ζωής για όσους Τον ακολουθούν. Ο Ιησούς ταπεινώθηκε, τονίζοντας την αξία των ταπεινών. Γεννήθηκε σε τόπο φτωχικό, για να μην περιφρονούνται οι φτωχοί. Διώχθηκε, προβάλλοντας την αξιοπρέπεια των αδίκως διωκομένων. Υπέφερε, εμπνέοντας τη συμπάθεια στους πάσχοντες. Ταλαιπωρήθηκε ως παιδί, για να μη λησμονούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών όλου του κόσμου. [...] Η εορτή των Χριστουγέννων, αδελφοί μου, μας θυμίζει τις ιδιαίτερες συνθήκες και δυσκολίες μέσα στις οποίες βάδισε από βρέφος ο Ιησούς Χριστός. Αλλά, κυρίως, ότι Αυτός είναι ο Λόγος ο Οποίος «ἐσαρκώθη… καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Κι εμείς συχνά αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες αντιξοότητες. Ας μην τα χάνουμε. Η πίστη στον Χριστό χαρίζει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι σε ένα έναν κόσμο σκληρό. Ο Χριστός παραμένει αδιάκοπα μαζί μας. Αυτός δίνει νόημα, φως και δύναμη σε κάθε φάση της ζωής μας. Αυτός ανοίγει περάσματα σε δύσβατους τόπους Προσφέρει τη δυνατότητα υπερβάσεως του ανθρωπίνως αδυνάτου. Με τη βεβαιότητα ότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18:27) ,ας εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, αντλώντας έμπνευση, αντοχή και ελπίδα στις μικρές ή μεγάλες δοκιμασίες, στα προσωπικά και κοινωνικά μας προβλήματα". Πηγή: http://orthodoxalbania.org/old/index.php/2013-07-02-08-05-04/2769-12-24-2014
Άραγε ο Χριστός μπορεί να γεννιέται στο παρόν; Ποιοι μπορεί να είναι οι τρόποι; Αιτιολογούμε την άποψή μας μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα.
Τα παρακάτω αποσπάσματα μπορούν να βοηθήσουν τις σκέψεις μας:
Ι. Μητροπολίτη Ρόδου Κυρίλλου (Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2017)
«“Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν” ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Αὐτό τό Παιδίον ὁ Ἄγγελος διεκήρυξε Σωτῆρα. Ὡς Σωτῆρα νά τόν προσκυνήσουμε. Αὐτό σημαίνει ὅτι πρέπει νά τόν δεχθοῦμε ὅπως ἐκεῖνος ἀπεκαλύφθη σέ μᾶς. Ὅπως τόν διεκήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι. Ὅπως τόν βίωσε καί τόν βιώνει ἡ Ἐκκλησία. Ἀλλά ἐκεῖνος εἶπε ὅτι γιά νά γίνει αὐτό πρέπει νά ξαναγίνουμε παιδιά στήν καρδιά. Ἴσως αὐτό νά φαντάζει παράδοξο στήν ἐγωϊστική καί ὑλιστική νοοτροπία καί βιοτή μας. Εἶναι ὅμως ἡ ἀλήθεια τῆς ζωῆς. Ἀξίζει νά τήν ἀναζητήσουμε. Γιά νά προσκυνήσουμε καί νά προσκυνοῦμε πάντοτε γνήσια τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν. Τό Παιδίον πού μᾶς δόθηκε γιά νά μᾶς δώσει τό καλύτερο αὔριο πού ἀναζητοῦμε».
ΙΙ. Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου (Εγκύκλιος 2014)
«Απρόσμενοι οι τρόποι με τους οποίους ενεργεί ο Θεός. Ασύλληπτοι στην ανθρώπινη λογική. Ο Ιησούς Χριστός, ο Λυτρωτής του κόσμου, δεν εισέρχεται στην ιστορία της ανθρωπότητος ως στρατηλάτης ή πανίσχυρος κυβερνήτης. Γεννιέται σε τόπο φτωχικό, στη φάτνη ενός στάβλου, σε περιβάλλον αφιλόξενο, αδιάφορο έως εχθρικό [...] Παράλληλα, τα ιστορικά γεγονότα της Γεννήσεως του Χριστού καθορίζουν το πρότυπο ζωής για όσους Τον ακολουθούν. Ο Ιησούς ταπεινώθηκε, τονίζοντας την αξία των ταπεινών. Γεννήθηκε σε τόπο φτωχικό, για να μην περιφρονούνται οι φτωχοί. Διώχθηκε, προβάλλοντας την αξιοπρέπεια των αδίκως διωκομένων. Υπέφερε, εμπνέοντας τη συμπάθεια στους πάσχοντες. Ταλαιπωρήθηκε ως παιδί, για να μη λησμονούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών όλου του κόσμου. [...] Η εορτή των Χριστουγέννων, αδελφοί μου, μας θυμίζει τις ιδιαίτερες συνθήκες και δυσκολίες μέσα στις οποίες βάδισε από βρέφος ο Ιησούς Χριστός. Αλλά, κυρίως, ότι Αυτός είναι ο Λόγος ο Οποίος «ἐσαρκώθη… καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Κι εμείς συχνά αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες αντιξοότητες. Ας μην τα χάνουμε. Η πίστη στον Χριστό χαρίζει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι σε ένα έναν κόσμο σκληρό. Ο Χριστός παραμένει αδιάκοπα μαζί μας. Αυτός δίνει νόημα, φως και δύναμη σε κάθε φάση της ζωής μας. Αυτός ανοίγει περάσματα σε δύσβατους τόπους Προσφέρει τη δυνατότητα υπερβάσεως του ανθρωπίνως αδυνάτου. Με τη βεβαιότητα ότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18:27) ,ας εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, αντλώντας έμπνευση, αντοχή και ελπίδα στις μικρές ή μεγάλες δοκιμασίες, στα προσωπικά και κοινωνικά μας προβλήματα". Πηγή: http://orthodoxalbania.org/old/index.php/2013-07-02-08-05-04/2769-12-24-2014
4. Η
δική μας ιστορία για τα Χριστούγεννα με αφορμή μία ταινία ή ένα ποίημα
Παρακολουθούμε την ταινία μικρού μήκους του Θοδωρή Παπαδουλάκη με τίτλο "Οι Επισκέπτες" μέχρι το 2:14.
α) Τι θα κάνουν στη συνέχεια το ζευγάρι των ηλικιωμένων πρωταγωνιστών;
Συνεχίζουμε την προβολή μέχρι το τέλος.
β) Τελικά το tablet λειτουργούσε και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας ήταν ανοιχτό. Είστε τα εγγόνια του ηλικιωμένου ζευγαριού και έχετε παρακολουθήσει τα γεγονότα μέχρι τέλους. Τι θα γράφατε στο προσωπικό σας ημερολόγιο;
α) Τι θα κάνουν στη συνέχεια το ζευγάρι των ηλικιωμένων πρωταγωνιστών;
Συνεχίζουμε την προβολή μέχρι το τέλος.
β) Τελικά το tablet λειτουργούσε και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας ήταν ανοιχτό. Είστε τα εγγόνια του ηλικιωμένου ζευγαριού και έχετε παρακολουθήσει τα γεγονότα μέχρι τέλους. Τι θα γράφατε στο προσωπικό σας ημερολόγιο;
"Υπάρχεις, Θεέ μου; Και αν υπάρχεις που είσαι;/ χάνονται
άνθρωποι εδώ,/ άλλοι σε αναζητούν και άλλοι σε απαρνιούνται/ άλλοι νομίζουν ότι
Σε βρήκαν μέσα από αυταπάτες.../ ένα Σου βλέμμα και όλα παίρνουν ζωή/ ένας Σου
ψίθυρος και όλα κινούνται…/ Χριστούγεννα και όλοι Σε έχουν ξεχάσει.../ τους
θάμπωσαν τα φώτα και τα στολίδια.../ το αστέρι σου το κάνανε φωτεινή επιγραφή
και τη φάτνη Σου εμπορικό κέντρο.../ υπάρχεις Θεέ μου ... και είσαι στις
καρδιές των παιδιών γιατί μόνο εκείνα/ μπορούν να νιώσουν Χριστούγεννα/ υπάρχεις
Θεέ μου ... και είσαι στις καρδιές των φτωχών, γιατί μόνο εκείνοι εκτιμούν τα
δώρα Σου/ υπάρχεις Θεέ μου ... και είσαι στις καρδιές των αδύναμων γιατί για
εκείνους είσαι μεγαλοδύναμος/ και τέλος υπάρχεις Θεέ μου... γιατί δεν ξεχνάς
κανέναν ακόμη και αυτούς που σε έχουν ξεχάσει".
(Κατερίνας
Τσιλιλή, Μέρες διττές).
Αν η φράση: "και
είσαι, Χριστέ, στις καρδιές των παιδιών γιατί μόνο εκείνα μπορούν να νιώσουν
Χριστούγεννα" ήταν στην αρχή ή τη μέση ή το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα
ήταν η ιστορία;
5. Η προσωπική μας ευθύνη για να είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα.
5. Η προσωπική μας ευθύνη για να είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα.
Τα Χριστούγεννα έφτασαν, όπως εσείς τα περιγράψατε. Εμείς όμως τι μπορούμε να κάνουμε;
Ακούμε το τραγούδι του John Lennon με τίτλο 'Christmas' που μου πρότεινε η παλιά μου μαθήτρια και νυν φοιτήτρια Φιλολογίας Γεωργία Παπαζαχαρίου, την οποία ευχαριστώ θερμά για τη συνεργασία της όλα αυτά τα χρόνια.
ΕπίμετροΑκούμε το τραγούδι του John Lennon με τίτλο 'Christmas' που μου πρότεινε η παλιά μου μαθήτρια και νυν φοιτήτρια Φιλολογίας Γεωργία Παπαζαχαρίου, την οποία ευχαριστώ θερμά για τη συνεργασία της όλα αυτά τα χρόνια.
Με αφορμή την εορτή των Χριστουγέννων, ποια είναι η προσωπική μας ευθύνη απέναντι στην αντιμετώπιση της αδικίας, της εκμετάλλευσης και κάθε παραμόρφωσης του όμορφου κόσμου που δημιούργησε ο Θεός;
Κι αν υπάρξει κι άλλος χρόνος (που δεν το νομίζω), ακούμε και τα παρακάτω:
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα σε σας και
τις οικογένειές σας!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου