Μαρία Χατζηαποστόλου: Ανοιχτή Επιστολή στον Μίκη Θεοδωράκη

 

Ανοιχτή Επιστολή στον Μίκη Θεοδωράκη 

«Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους 

αν σε πάρω, Χάρε, στο κρασί 

αν σε πάρω στον χορό και στο τραγούδι 

τότες χάρισέ μου μιας νυχτιάς ζωή». 

Μίκη Θεοδωράκη, 

Στα περβόλια από το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού (1962) 

Χαράματα Παρασκευής 21ης Απριλίου 1967. Τα πουλιά σταμάτησαν να κελαηδούν. Ο χρόνος σταμάτησε. Την οδύνη της Μεγάλης Παρασκευής και την εκκωφαντική σιγή του Μεγάλου Σαββάτου έρχονται να διαλύσουν οι αναστάσιμες μελωδίες από πιάνο που έκαναν και πάλι τα πουλιά να τραγουδούν, ενώνοντας τη φωνούλα τους, με τη φωνή ενός φυλακισμένου και οργισμένου από ιερά αγανάχτηση Αρχάγγελου Μιχαήλ. Του Μίκη Θεοδωράκη: 

Γλυκοφιλούσα Παναγιά, 

μάνα μου κι οδηγήτρα μου, 

κι εγώ στα στήθη έχω καρδιά 

που λιώνει απ’ την πίκρα μου.

Για να διαβάσετε το ολόκληρο το κείμενο, πατήστε εδώ

ΠΗΓΗ: Ιδιωτική Οδός