Πάρε τον παράδεισό μου και δώσε μου την κόλασή σου...

Λίγες σκέψεις των μαθητών και μαθητριών της Β΄ Λυκείου του Βενετοκλείου Λυκείου Ρόδου στο απόσπασμα του κειμένου "Όταν του μοιάσουμε" του π χαράλαμπου Παπαδόπουλου, γνωστόστερου ως π. Λίβυου (Φάκελος Μαθήματος Β΄ Λυκείου, σελ. 31-32).

Οι σκέψεις των μαθητών/μαθητριών καταγράφηκαν στα πλαίσια της υποενότητας "1.3 Βίωμα".

«Αυτοθυσία»  για τον συνάνθρωπο

Μέσω των ανθρωπίνων σχέσεων πλάθεται η έννοια του συνανθρώπου. Με αυτή η συμβίωση και οι αρμονικές σχέσεις των ανθρώπων εδράζονται στο «εμείς». Στις κοινωνίες του σήμερα αδήριτη φαίνεται να είναι η ανάγκη της συναίσθησης του άλλου, της κατανόησης των προβλημάτων που τον κατατρύχουν και της διάθεσης για προσφορά βοήθειας. Ακόμα περισσότερο αναγκαία όμως φαίνεται να είναι η «αυτοθυσία» για χάρη του συνανθρώπου μας. Η χαρακτηριστική φράση «Πάρε τον παράδεισό μου και δώσε μου την κόλασή σου» προβάλλει στο μέγιστο την αυτοθυσία. Οι άνθρωποι πρέπει να δρουν με στόχο την απαλλαγή των προβλημάτων των γύρω τους και τη βελτίωση του βίου τους, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται αρνητικό αντίκτυπο για το ίδιο το άτομο. Με βάση, δηλαδή, τις αρχές της αλληλεγγύης και της ανιδιοτέλειας στα πλαίσια του ανθρωπισμού. (Χ.Τ.Τ.)

"Αυτή η φράση, «Ο Χριστός έρχεται όταν του μοιάσουμε», σκαρφάλωσε στα πιο δύσβατα μονοπάτια της καρδιάς μου και άνοιξε χώρο μέσα μου. Ναι, η αγάπη. Εκείνη που ξέρει να θυσιάζεται και να χάνει. Να τα δίνει όλα δίχως να κρατάει λογαριασμό. Εκείνη που πεθαίνει για να ζήσεις ο άλλος. Που προδίδεται, σταυρώνεται κι όμως συγχωρεί. Που ξέρει να λέει και να εννοεί, πάρε τον παράδεισο μου και δώσ'μου την "κόλαση" σου…" (Γ.Τ.)

"Μου έδωσαν την πρόταση 'πάρε τον παράδεισό μου και δος μου την κόλαση σου'. Το πρώτο που σκέφτηκα, μάλλον το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό δεν ήταν άλλο από την αγάπη. Νομίζω πως για να το πεις αυτό σε κάποιον θα πρέπει πρώτα να τον αγαπήσεις πραγματικά . 'Πάρε τον παράδεισό μου και δος μου την κόλαση σου' θαρραλέος αυτός που θα τολμήσει να το πει. Στις μέρες μας είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που να μην είναι  εγωιστής και να δεχτεί να μοιραστεί κάτι ακόμα κι αν αυτό είναι ο παράδεισος του, όποιος κι αν είναι αυτός  . Λοιπόν, θα κάνω εγώ την αρχή. Πάρε τον παράδεισο μου και δος μου την κόλαση σου. Ας γίνει επιτέλους η δίκια μου ευτυχία και δικιά σου, η χαρά μου, οι ελπίδες για ένα καλό και ήρεμο μέλλον… Άσε με να πονέσω όταν θα πονέσεις κι εσύ, να είμαστε μαζί και στα καλά και στα κακά και στα εύκολα και στα δύσκολα . Βέβαια, δεν τα λέω όλα αυτά για να με πείτε θαρραλέα. Φυσικά και δεν είμαι. Κάθομαι μπροστά από μια οθόνη και προσπαθώ να κατεβάσω διάφορες καλές ιδέες , μπας και καταφέρω να πω όλα αυτά που δεν μπορώ να έρθω να στα πω γιατί όπως γίνεται πάντα τα χάνω. Τελικά, θα πάρεις τον παράδεισο μου; Θα μου δώσεις την κόλαση σου; Ερωτήματα  που ίσως δε θα απαντηθούν ποτέ" (Μ.Κ.).

"Πιστεύω πως ο συγγραφέας θελει να παρομοιάσει την κόλαση με τις δυσκολίες τις ζωής και τον παράδεισο με τις χαρές και τις ομορφιές της. Πιστεύω πως ο άνθρωπος που το λέει δείχνει την καλοσύνη και την αγνότητα του αφού είναι πρόθυμος να δώσει τον «παράδεισο» του, δηλαδή όσα καλά του έχουν συμβεί ή ακόμη και την θέση που βρίσκεται τώρα, και να πάρει την «κόλαση» του άλλου, δηλαδή τις δυσκολίες, προκειμένου να απαλλάξει τον άλλον από τον «πόνο»". Θ.Κ.

‘Πάρε τον παράδεισό μου και δος μου την κόλασή σου.’

Μία φράση που μας παραπέμπει στην αυτοθυσία και στην αγάπη για τον συνάνθρωπο. Που μας θυμίζει πως ακόμα και η πιο απλή, καθημερινή πράξη μπορεί να είναι ένα δείγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. (Γ.Χ)

Υπάρχει περίπτωση, κάποιος άνθρωπος, ο οποίος έχει μία ευχάριστη ζωή χωρίς προβλήματα να συναντήσει έναν φίλο του, ο οποίος να είναι δυστηχισμένος λόγω των δύσκολων στιγμών που περνά. Τότε, ο άνθρωπος αυτός θα θελήσει να απαλαχθεί ο φίλος του από τα βάσανά του, και επειδή τον αγαπά, είναι πρόθυμος να τα υποστεί ο ίδιος γι' αυτόν. (Σ.Α.)

Η αγαπη που εχουμε για εναν ανθρωπο μας οδηγει στην θυσια ωστε να ειναι ο ανθρωπος μας καλα . Ακομα και αν αυτο σημαινει την ολοκληρωτικη δικη μας θυσια , δινοντας του τον δικο μας παραδεισο δηλαδη κατι που θα τον λυτρωσει και περνοντας την κολαση του δηλαδη ολα τα παθη του. Η πραξη αυτη δειχνει την ανηδιοτελεια και τη δυναμη της αγαπης". (Μ. Α.)


"Η πρόταση αυτή δείχνει το μεγαλείο της αγάπης. Όταν κάποιος αγαπάει δίνει τα πάντα χωρίς να περιμένει ανταπόδοση και αυτό γιατί η αγάπη είναι ανιδιοτελής . Πολλές φορές αυτά που δίνει μπορεί να είναι εις βάρος του ίδιου του του εαυτού, αλλά όταν αγαπάμε, ποιο πολύ μας ενδιαφέρει να κάνουμε το καλό στους άλλους και να τους βοηθήσουμε. Να τους συμπαρασταθούμε στα  προβλήματά τους και να τους διευκολύνουμε στην επίλυσή τους. Να πάρουμε πάνω μας το βάρος τους και να τους ανακουφίσουμε. Δηλαδή να πάρουμε την κόλαση τους και να τους δώσουμε το δικό μας παράδεισο".  (Β.Κ)

"Τι μπορει να σημαινει η φραση παρε τον παραδεισο μου και δωσε μου τη κολαση σου

Η φραση αυτη μπορει να σημαινει την σωτηρια της ψυχης ενος η περισσοτερων ανθρωπων απο τη θυσια ενος αλλου ανθρωπου που ξερει να αγαπα, να συγχωρει κι να θυσιαζεται. Μ΄αυτο τον τροπο ο ανθρωπος αυτος γινεται παραδειγμα για τους αλλους που εχουν αρχισει να αποκλείνουν απο αυτα που λεει η θρησκεια μας δηλαδη την αγαπη και την ενωση των ανθρωπων (οχι τον διαχωρισμο και το μισος) την βοηθεια και την συμπαρασταση  που καλο θα ηταν ολοι να εχουμε και να δειχνουμε στους γυρω μας . Οι ανθρωποι  αν το ακολουθησουν αυτο θα γλιτωσουν απο τη ζηλια κι την εχθρα που συχνα αναπτυσσεται αναμεσα τους στις μερες μας. Κατα την αποψη μου πολλες απο τις φρασεις που εχει πει ο Χριστος ισχυουν πιο πολυ στο σημερα κι θα επρεπε οι ανθρωποι μα τις προσεχουν παρα στο τοτε γιατι οι ανθρωποι στις μερες μας ξεχνανε την αγαπη γιατι επιρατει η διχονια κι οχι η ενοτητα. Ετσι ξεχνουν τα λογια του Χριστου κι χανουν την πιστη τους. Καλο θα ηταν λοιπον ολοι μας να μαθουμε να θυσιαζομαστε κι να βαζουμε στην ακρη τον εγωισμο μας για το καλο του καθε συνανθρωπου μας ξεχωριστα αλλα κι του συνόλου της κοινωνιας" (Α.Τ.).

Ο άνθρωπος πολλές φορές γίνεται αλαζονικός και όταν αγαπάει κάποιον παρά πολύ δεν σκέφτεται λογικά και «τα δίνει όλα» γι’-αυτόν. Ένας άνθρωπος λόγω της υπερβολικής του αγάπης είναι ικανός να κάνει και τα πιο απίθανα πράγματα. Μπορεί να πουλήσει τα υπάρχοντα του και να βάλει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή. Τέλος, μπορεί να δώσει ακόμα και τον παράδεισο του, που για τους χριστιανούς είναι κάτι πολύ σημαντικό, και είτε να μην πάρει πίσω τίποτα -που συνήθως έτσι γίνεται, δεν ζητά αντάλλαγμα, ή παίρνει την κόλαση του. (Α.Α)

Με αυτή την πρόταση θέλει να μας πει πως η αγάπη που έχει για τον συνάνθρωπο του θέλει να πάρει την μιζέρια του και να του δώσει την χαρά για να τον δει χαρούμενο". (Γ.Γ.)

Με αυτη την φραση θελουμε να δειξουμε οτι ο ανθρωπος μπορει να αντεξει πολλα για να σωσει τα ατομα που αγαπα . Ο ανθρωπος ειναι διατεθημενος να ανταλλαξει ζωη για να ειναι ο ανθρωπος του ευτυχισμενος , ειναι διατεθημενος να παρει τον πονο του και να του δωσει την χαρα του (Ε.Α).

Για εμένα η φράση εξηγεί σε λίγα λογια τι θα πει αγαπη. Αγαπη ειναι η ανάγκη μας πολλές φορες να βοηθήσουμε κάποιον συνάνθρωπο μας που βρίσκεται σε δυσκολία και να του δώσουμε λίγη απο την δίκη μας ευτυχία. Γενικότερα, να προσφέρουμε σε κάποιον κατι, οχι απαραίτητα υλικό αγαθό, αλλα κατι που μπορεί να του δώσει κουράγιο και δύναμη για την δύσκολη θέση που μπορεί να βρίσκεται. Ειναι η φροντίδα και η καλοσύνη. (Σ.Α.)

Όπως αντιλαμβάνομαι αυτήν την πρόταση πιστεύω ότι σημαίνει να χαρίσει κάποιος την σωτήρια του για να πάρει την κόλαση κάποιου αλλού.

Στον παράδεισο μας στέλνει ο θεός όταν παρουσιάσουμε έναν ‘καλό εαυτό’ και όταν ακολουθήσουμε τις εντολές του Ιησού.

Στην κόλαση αντίθετα πηγαίνουν οι άπιστοι , οι δαιμονισμένοι  αυτοί χωρίς αγάπη για τον θεό και με την φράση αυτή βλέπουμε ότι θα αντάλλασσέ κάποιος την σωτήρια του με την κόλαση κάποιου αλλού. Αυτό δείχνει αυτοθυσία και αγάπη για την λύτρωση ενός συνάνθρωπου οπού δίνουμε ακόμα και την ανάπαυση μας στον παράδεισο σε κάποιον αμαρτωλό και να την απόλαυση εκείνος και όχι εμείς… (Χ.Χ.)

"Αυτή η φράση εννοει ότι εφόσον ο άνθρωπος έζησε μια καλή ζώη , θα ήθελε να δώσει την ευκαιρία και σε καποιον άλλο να δει πως μπορει να ευχαριστιεται τον ωραίο τροπο ζωης. Με αυτόν τον τρόπο και ο ίδιος θα έχει την ευκαιρία να δει την μεριά της κόλασης αλλα και να προσφερει κάτι στον συνάνθρωπο του".

"Κατά την άποψη μου θεωρώ πως η έννοια της πρότασης είναι ότι ο άνθρωπος με αυτά που βιώνει κάθε μέρα, με τις δυσκολίες, ίσως αντέξει και αυτό. Με αυτό καταλαβαίνω ότι θέλει να βοηθήσει τον συνάνθρωπο του, δηλαδή να “πάρει την θέση” του για να νιώσει την ευτυχία" (Δ.Κ.)

 

Εικόνα που έστειλε η μαθήτρια (Π.Χ.)

"Προσωπικα πιστευω οτι η εκφραση "παρε τον παραδεισο μου και δος μου την κολαση σου" συμβολιζει την σωτηρια απο τον Ιησου διοτι Εκεινος θυσιασε την ζωη Του για τους χριστιανους . Μας δειχνει,ακομη, οτι η αγαπη του Χριστου για τους ανθρωπους ειναι ανιδιοτελης και δεν εχει ορια διοτι σταυρωθηκε για εμας αλλα δεν ζητησε κανενα ανταλλαγμα γι'αυτο που εκανε απο τους ανθρωπους . Αυτο λεγεται και αυτοθυσια" (Π.Χ.).

Εικόνα που έστειλε η μαθήτρια Π.Χ. 

"Προσωπικά, πιστεύω ότι η φράση «Πάρε τον παράδεισό μου και δώσε μου την κόλασή σου» εκφωνείται από κάποιο άτομο το οποίο αισθάνεται πλήρες τόσο υλικά, όσο και συναισθηματικά και πνευματικά. Βλέπουμε, λοιπόν, κάποιον που έχοντας κατακτήσει τους στόχους που έχει θέσει στη ζωή του και ίσως έχοντας φτάσει στο επίπεδο της αυτοπραγμάτωσης, δέχεται όχι μόνο να χάσει όλα όσα πέτυχε, αλλά και επιμέρους να του παραχωρηθεί μια ζωή δυσκολότερη και περαιτέρω επιβλαβής για εκείνον. Συνεπώς, η σημασία της φράσης έχει να κάνει με την ανιδιοτελή προσφορά για το «κοινό καλό», η οποία απαιτεί συνάμα και την αυταπάρνηση της προσωπικής μας ζωής, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την χειροτέρευσή της" (Π.Χ.)