Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ

Ένα κείμενο με διαχρονικές ανθρωπολογικές και οικολογικές προτάσεις.

Η δημιουργία του ανθρώπου απαντά σε δύο συνεχόμενες διηγήσεις στο βιβλίο της Γενέσεως(1, 26-30 και 2, 4-25).
Στόχος αυτών των διηγήσεων είναι να απαντηθεί θεολογικά "ποιος" είναι ο άνθρωπος.
Ποιος είναι ο σκοπός της δημιουργίας του; Ποια είναι η σχέση του με το φυσικό περιβάλλον;
Ποια είναι η σχέση του με το άλλο φύλο;

Στο βιβλίο της Γενέρσεως φανερώνεται ότι ο άνθρωπος είναι συνεργός του Θεού. Έχει λάβει τη λογική και την ελευθερία (κατ' εικόνα), με σκοπό να οδηγήσει όλη την κτίση στη σωτηρία από τη φθορά και το θάνατο (καθ' ομοίωσιν). Επομένως, ο άνθρωπος είναι συνδημιουργός του Θεού.


Οι διηγήσεις αυτές χρησιμοποιούν μια συμβολική γλώσσα, που ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους σημίτικους λαούς. Με αυτόν τον τρόπο, απέδιδαν με απλότητα σε όλους τους αποδέκτες υψηλά και βαθειά νοήματα.


Έτσι και στην Παλαιά Διαθήκη η γυναίκα δημιουργείται από την πλευρά του Αδάμ (=χωμάτινος), δηλωτικό της ισοτιμίας.
Η γυναίκα, που έχει το όνομα Εύα (=ζωή), είναι η ισότιμη συνεργάτιδα του άντρα. Μέσα από την αμοιβαία έλξη των δύο φύλων, καλούνται αμφότεροι να οδηγηθούν στη μεταξύ τους ένωση κι από εκεί στην ένωση με τον Θεό.


Για το σχεδιάγραμμα της δ.ε. 10 του Μαθήματος των Θρησκευτικών της Β΄ Λυκείου ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ