Η τέχνη του θεολογείν

Δήμητρας Κούκουρα,  Καθηγήτρια Τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Αναδημοσίευση από  Orthodoxia info Η συμμετοχή των Ορθοδόξων στους διαχριστιανικούς διαλόγους, στους θεσμοθετημένους διμερείς και στους πολυμερείς στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), της Διάσκεψης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (C.E.C.) ή άλλων διαχριστιανικών πρωτοβουλιών, [1]  όπως και στις ποικίλες οικουμενικές ζυμώσεις προσδιορίζεται από την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας για την αποστολή της μέσα στον κόσμο. [2]  Ο στόχος είναι σαφής: η ενότητα όλων των χριστιανών ,  η επίτευξη  «τη χάριτι του Θεού, της ενότητος εν τη αυτή πίστει και πέριξ της αυτής Ευχαριστιακής Τραπέζης», [3]  ώστε η μαρτυρία τους μέσα στον κόσμο για το κοσμοσωτήριο έργο του Χριστού να είναι πειστική. [4]

ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, οὖσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐν τῇ βαθείᾳ ἐκκλησιαστικῇ αὐτοσυνειδησίᾳ αὐτῆς πιστεύει ἀκραδάντως ὅτι κατέχει κυρίαν θέσιν εἰς τήν ὑπόθεσιν τῆς προωθήσεως τῆς χριστιανικῆς ἑνότητος ἐντός τοῦ συγχρόνου κόσμου. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεμελιοῖ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ γεγονότος τῆς ἱδρύσεως αὐτῆς ὑπό τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἐπί τῆς κοινωνίας ἐν τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι καί τοῖς μυστηρίοις. Ἡ ἑνότης αὕτη ἐκφράζεται διά τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί τῆς πατερικῆς παραδόσεως καί βιοῦται μέχρι σήμερον ἐν αὐτῇ. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει τήν ἀποστολήν καί ὑποχρέωσιν ἵνα μεταδίδῃ καί κηρύττῃ πᾶσαν τήν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ καί τῇ Ἱερᾷ Παραδόσει ἀλήθειαν, ἥτις καί προσδίδει τῇ Ἐκκλησίᾳ τόν καθολικόν αὐτῆς χαρακτῆρα.

" Η οικουμενική κίνηση ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα με σκοπό να συντονίσει τις προσπάθειες για μια αμοιβαία ιεραποστολική εργασία των Προτεσταντικών Εκκλησιών. Η Ορθόδοξη Εκκλησία με τις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου πρωτοστάτησε στην επίτευξη της συνάντησης και την προαγωγή του διαλόγου μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών [1] . Ο ι ουσιαστικές, όμως, απαρχές των διαχριστιανικών επαφών εντοπίζονται στη δράση του Π.Σ.Ε., η οποία ξεκίνησε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πρωτοβουλίες αυτές προέκυψαν μέσα από τις τότε παγκόσμιες εξελίξεις και τη δίψα του πλανήτη για ειρήνη και ενότητα [2] . Συγχρόνως, απέβλεπαν στην αλληλογνωριμία των Εκκλησιών με απώτερο σκοπό την ένωσή τους.  Τις επόμενες δεκαετίες ξεκίνησαν οι επίσημοι διάλογοι των Ορθοδόξων με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες οι οποίοι συνεχίζουν μέχρι τις μέρες μας [3] . [...] " Τ ι μπορεί να προσφέρει η Ορθοδοξία,   για να προάγει τις διαχριστιανικές επαφές και να συμβάλλει περισσότερο στην ανάπτυ...