Η τέχνη του θεολογείν

"Ό ποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, πρέπει να γίνει υπηρέτης σας,  όποιος από εσάς θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος σας"  (Μτ. 20,26)  Εισαγωγή Στον χριστιανικό κόσμο η αμαρτία αποτελεί αστοχία και οι συνέπειές της οδηγούν στο κακό που αποτελεί αρρωστημένη έκφραση της ανθρώπινης επιλογής. Απέναντι στο κακό και τη φθορά που υπάρχει σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, ποια είναι η ευθύνη τωων θρησκειών; Μπορούν οι θρησκείες να υψώσουν τη φωνή τους απέναντι στην αδικία και σε κάθε μορφή καταπίεσης και ολοκληρωτικής καταστροφής; Ποια είναι άραγε η ευθύνη των πιστών; Τα θέματα αυτά θα μας απασχολήσουν στην παρακάτω ανάρτηση, που είναι η τελευταία για τη φετινή χρονιά για την Α΄ Λυκείου.

" ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ ᾿Αδὰμ πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται.   [...]  ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος"  (Α΄ Κορ. 15, 22 και 26) Εισαγωγή Η αμαρτία ως αρρώστια και ως κακό έχει πάντα τη θεραπεία της μέσα από την αλλαγή πορείας και τη μετάνοια. Όμως υπάρχει το μεγάλο κακό που όλοι κάποια στιγμή βιώνουμε. Ο θάνατος. Τι συμβαίνει; Ποια είναι η θέση των θρησκειών; Πως αντιμετωπίζεται ο θάνατος στον θρησκευτικό κόσμο; Ποια είναι η πρόταση της Χριστιανικής Εκκλησίας; Πως αξιολογείτε τον θρησκευτικό και τον χριστιανικό τρόπο αντιμετώπισης του θανάτου; Άραγε στο θάνατο είναι το τέρμα ή το τέλος που σηματοδοτεί μια νέα αρχή; Ας ξεκινήσουμε τις αναζητήσεις μας!

"Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για να αναζητήσει και  ν α σώσει αυτούς  που έχουν χάσει το δρόμο τους"  (Λκ. 19,10) Εισαγωγή Στην προηγούμενη θ.ε. εξετάσαμε τις έννοιες της ελευθερίας και της αγάπης. Στις τελευταίες μας συναντήσεις, θα ασχοληθούμε με το κακό. Τι είναι το κακό; Ποια είναι η αφετηρία του στον θρησκευτικό κόσμο και πως βιώνεται σήμερα; Η εξέταση αυτών των ζητημάτων θα προκύψει από την διερεύνηση των εννοιών αμαρτία, θάνατος και φανατισμός. Το πρώτο μας θέμα είναι η αμαρτία. Τι είναι αμαρτία; Μήπως είναι η παραβίαση ενός κανόνα και στη συνέχεια ακολουθεί η τιμωρία από τον Θεό; Τι ακολουθεί την αμαρτία; Ενοχή; Καταδίκη; Τιμωρία; Απομόνωση; Αιώνια κόλαση; Ποιο είναι το πραγματικό νόημα της αμαρτίας στον Χριστιανισμό; Άραγε η αμαρτία αντιμετωπίζεται; Αν ναι, με ποιους τρόπους; Ποια είναι η δική μας θέση; Γι'  αυτά και άλλα πολλά ακολουθεί η παρακάτω ανάρτηση.

  " Η βία εν ονόματι της θρησκείας βιάζει την ουσία της θρησκείας.  Και κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λάδι της θρησκείας,  για να δυναμώνει τη φωτιά των συγκρούσεων.  Η θρησκεία είναι θείο δώρο, που γαληνεύει τις καρδιές, θεραπεύει τις πληγές  και φέρνει πλησιέστερα άτομα και λαούς . "  Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου [1] Εισαγωγή Σε προηγούμενη ανάρτησή μας (όπως και στην τάξη) συζητούσαμε για το κοινό χρέος των θρησκειών να υπερασπιστούν σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε αυτά τα πλαίσια, αναγκαία είναι και η διαθρησκειακή συνεργασία προς όφελος των ανθρώπων. Όμως, μια τέτοια συνεργασία κινδυνεύει όταν την έντιμη αναζήτηση και την αγαθή προαίρεση για συνεργασία αντικαθιστά το μένος και ο φανατισμός. Με τη σημερινή ανάρτησή μας θα προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τα αίτια και τις μορφές του θρησκευτικού φανατισμού, ...

"Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι,  έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ'  αυτούς"  (Λκ. 6, 31) Εισαγωγή Η αγάπη δεν έχει όρια. Ή αν προτιμάτε από μόνη της η αγάπη αποτελεί όριο που απελευθερώνει. Στις τελευταίες μας συναντήσεις γνωρίσαμε όχι μόνο λόγους αγάπης αλλά και πράξεις. Ωστόσο, το κακό στον κόσμο έχει διάφορες μορφές και επείγουν πρωτοβουλίες από όλους τους φορείς καλής θέλησης αλλά και τον καθένα μας προσωπικά. Ιδιαίτερα η ευθύνη των θρησκειών στην καταπολέμηση κάθε μορφής κακού είναι σημαντική και καίρια. Ειδικότερα, οι θρησκείες οφείλουν να σεβαστούν τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου και να αγωνιστούν για την υπεράσπισή τους σε κάθε τόπο. Τι εννοούμε όμως με τον όρο δικαιώματα; Οι θρησκείες είναι υπεύθυνες για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιώματων; Ποια είναι η ευθύνη τους για την υπεράσπιση των ανθρωπίνω δικαιωμάτων; Άραγε η χριστιανική παράδοση έχει σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα; Αν ναι, ποια είναι αυτή η σχέση; ...

"Ο Θεός είναι αγάπη ... η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο"  (Α΄ Ιω. 4, 16 και 18). Εισαγωγή Η ελευθερία και η αγάπη θεωρώ ότι είναι ένα ζευγάρι. Το γιατί θα προσπαθήσουμε να το εξετάσουμε μέσα από το υλικό αυτής της ανάρτησης.  Ωστόσο, οφείλω να παρατηρήσω ότι το συγκεκριμένο μάθημα έχει ιδιαίτερη θέση στην ύλη μας, γιατί αποτελεί ουσιαστικά μια συμπύκνωση (ή περίληψη αν προτιμάτ) των βασικών εννοιών που μας έχουν απασχολήσει φέτος και συνάμα μας βοηθάει να προχωρήσουμε λίγο παρακάτω. Με την ανάρτηση αυτή, θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις διαστάσεις της χριστιανικής αγάπης ως θεμελιώδους αξίες του σύγχρονου κόσμου. Στη συνέχεια, θα διερευνήσουμε  την αγάπη ως υπέρβαση του εγωισμού  και πρόταση ζωής στον Χριστιανισμό. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν εξερευνώντας (για) την αγάπη. 

"Και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει" (Ιω. 8,32) Εισαγωγή Νέα θεματική ενότητα με τίτλο "Αξίες". Τα θέματα μας είναι νομίζω αρκετά ενδιαφέροντα και συνδέονται με τη ζωή μας. Ελευθερία, αγάπη, δικαιώματα, ισότητα, ευθύνη και πολλές σχετικές συζητήσεις και δραστηριότητες. Ξεκινάμε με την  έννοια "ελευθερία". Τι είναι ελευθερία; Υπάρχει ελευθερία στον Χριστιανισμό; Αν ναι, πως γίνεται κατανοητή; Ποια είναι η σχέση πίστης τον Θεό και ελευθερίας του ανθρώπου; Τελικά τι μας απελευθερώνει; Νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε!!!

  « Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς·  σ’ αυτό συνοψίζονται ο νόμος και οι προφήτες»  (Μτθ. 7, 12) Εισαγωγή Ο άνθρωπος ως πρόσωπο κατ' εικόνα Θεού είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του και να προχωρήσει σε έργα με σκοπό την ομοίωση με τον Θεό. Το άνοιγμα στον άλλον σηματοδοτεί τη θεραπεία των εγωκεντρικών εσωτερικών δυνάμεων που φυλακίζουν τον κάθε άνθρωπο βαθειά στα πάθη του και την ανασφάλεια του θανάτου.  Όμως για να απελευθερωθεί ο άνθρωπος απαιτείται να ακολουθήσει κάποιους κανόνες και να θέσει όρια στη ζωή του.  Τι σημαίνουν όμως όρια και κανόνες ή θρησκευτικοί νόμοι; Υπάρχουν νόμοι στην Παλαιά και τη Καινή Διαθήκη; Ποιοι είναι αυτοί;  Άραγε μπορούν να απελευθερώσουν τον άνθρωπο; Επίσης, μπορούν τα όρια να είναι στοιχείο  λειτουργίας και ζωής της χριστιανικής κοινότητας;  Τελικά, ο  νόμος του Θεού και ο νόμος των ανθρώπων είναι το ίδιο πράγμα ή διαφέρουν; Γι' αυτά...

"ἐποίησέν τε ἐξ ἑνὸς πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆς γῆς"  (Πρ. Απ. 17, 26) Εισαγωγή Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας γνωρίσαμε ότι η Εκκλησία φανερώνεται στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, όπου όλοι οι χριστιανοί ενώνονται με τον Χριστό και τον συνάνθρωπό τους κοινωνώντας από το ίδιο Ποτήριο. Την ενότητα αυτή που βιώνουν οι Ορθόδοξοι χριστιανοί προσπαθούν να τη μαρτυρήσουν στον κόσμο μέσα από διάφορες πρωτοβουλίες, όπως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με απώτερο σκοπό τη συμφιλίωση των πάντων και την ειρηνική συνύπαρξη. Για να επιτευχθεί η ενότητα χρειάζεται αγώνας και ο αγώνας εξαρτάται από τις προσωπικές επιλογές μας. Οπωσδήποτε όμως ο αγώνας και η μαρτυρία δε σημαίνουν σε καμία περίπτωση άρνηση της ταυτότητά μας και της παράδοσής μας.  Ωστόσο, ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις προσωπικές επιλογές; Στη χριστιανική θεολογία πως εκφράζεται το άνοιγμα προς τον άλλον; Οι θεολογικές αναφορές είναι χρήσιμες για τις καθημερινές μας ...

"Ώστε όλοι να γίνουμε ένα"  (Ιω. 17,21) Εισαγωγή Ο χριστιανός συμμετέχοντας στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας τρέφεται με τον ίδιο τον Χριστό καθώς γεύεται το Σώμα και το Αίμα Του. Η θεϊκή αυτή τροφή, όπως τη χαρακτηρίζει ο π Alexander Schmemann, αποτελεί έμπνευση και δράση για την ευχαριστία προς τον συνάνθρωπό μας. Μόνο τότε ευχαριστείται και ο ίδιος ο Κύριος. Όταν η ευχαριστία μας εκφράζεται έμπρακτα προς τον πλησίον. Όπως γνωρίζετε οι χριστιανοί κατά τη συμμετοχή τους στη θεία Ευχαριστία κοινωνούν από το ίδιο Ποτήριο. Αυτό σίγουρα αποτελεί μια έκφραση ενότητας.  Μπορεί αυτό το γεγονός να σημαίνει κάτι για τη ζωή των χριστιανών; Επίσης, με αφορμή το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας μπορούν οι χριστιανοί να σκέφτονται την ενότητα όλων των ανθρώπων και την υπέρβαση των δυσκολιών; Αλλά πρώτα από όλα, ποιες είναι οι αιτίες που μας διαιρούν;

"Κάθε μέρα συγκεκντρώνονταν με ομοψυχία στο ναό, τελούσαν τη θεία Ευχαριστία σε σπίτια,  τρώγοντας την τροφή τους γεμάτοι χαρά και με απλότητα στην καρδιά"  (Πρ. Απ. 2, 46) Εισαγωγή Σε προηγούμενη ανάρτηση διαπιστώσαμε ότι η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού. Ο Χριστός είναι η κεφαλή του Σώματος και όλοι οι χριστιανοί μέλη Του. Ο Χριστός οδηγεί την Εκκλησία Του, τη νύμφη του, στο πέρασμα των αιώνων μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία Του και την ολοκλήρωση της Εκκλησίας σε Βασιλεία ή Καινουριο Κόσμο του Θεού. Πώς όμως οι χριστιανοί βιώνουν αυτή τη σχέση με τον Χριστό; Το μυστήριο των Μυστηρίων της Εκκλησίας είναι η θεία Ευχαριστία. εκεί η εκκλησία υπάρχει και αποκαλύπτεται ως Σώμα Χριστού. Τι σημαίνουν όμως αυτά τα λόγια; Ή για να εξετάσουμε τα πράγματ από την αρχή. Τι σημαίνει "ευχαριστία"; Γιατί είναι τόσο σημαντική για τη ζωή της Εκκλησίας; Ποια είναι η σχέση της Ευχαριστίας με τον ίδιο τον Χριστό και ειδικά με τη θυσία Του; Το μυστήριο της θ...

"Εσείς όλοι μαζί αποτελείτε το σώμα του Χριστού,  και είστε μέλη του, ο καθένας σας χωριστά."  (Α΄ Κορ. 12,  27) Εισαγωγή Στις προηγούμενες αναρτήσεις μας εξετάσαμε για την Α΄ Λυκείου τη θ.ε. "Θρησκευτικότητα". Πλέον ξεκινάμε τη νέα μας θ.ε. με τίτλο "Κοινότητα". Τα θέματα που θα μας απασχολήσουν σχετίζονται με τις έννοιες εκκλησία, ευχαριστία, ενότητα, ταυτότητα, όρια/νόμος. Ξεκινάμε με την αναζήτηση της έννοιας "Εκκλησία". Τι άραγε να σημαίνει αυτή λέξη; Με ποιους τρόπους εκφράζεται στην τέχνη;  Τι σημαίνουν αυτά τα σύμβολα και οι εικόνες;  Αν κάποιος/κάποια επιθυμεί να γνωρίσει τι είναι Εκκλησία μέσα από τα κείμενα της χριστιανικής παράδοσης, ποιο κείμενο θα προτείναμε; Έχουν κάποιο νόημα όλα αυτά για εμάς σήμερα; Νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. 

                                           " ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ " (Μτ. 6, 13) Εισαγωγή Η γιορτή είναι χαρά και πανηγύρι, όπως τονίσατε στην τάξη. Μάλιστα, μεγάλες γιορτές είναι μεγάλες χαρές και γι'  αυτό έχουν επικρατήσει να είναι αργίες. Συγχρόνως όμως, κομίζουν κάποιο νόημα το οποίο συνδέθηκε με τη ζωή των πιστών και επιβίωσε ποικιλοτρόπως σε διάφορα ήθη και έθιμα.  Ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά αυτού του νοήματος; Γιατί ωθούν τον άνθρωπο στο πανηγύρι; Ποια είναι η θεολογική σημασία τους και πως συνδέεται αυτή η σημασία με τον εκκλησιαστικό/θρησκευτικό χώρο; Εν τέλει, το νόημα αυτό ως βίωμα έχει σχέση με τη ζωή των πιστών στο παρόν και στο επέκεινα; Αν ναι, μπορεί να εκφραστεί με τη λέξη "σωτηρία"; Και τι σημαίνει σωτηρία; Ποιο είναι το θεολογικό της νόημα και αυτό γίνεται κατανοητό στην καθημερινότητα; Αυτά τα γενικά ερωτήματα...

Εισαγωγή Η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό. Οι χριστιανοί προσεύχονται ατομικά ή συλλογικά στο ναό ή οπουδήποτε αλλού για διάφορους λόγους.  Για ποιους λόγους και πότε όμως συγκεντρώνονται στο ναό; Τι θέλουν να τιμήσουν; Ποιο είναι αυτό το περιεχόμενο της σύναξής τους; Στις άλλες θρησκευτικές παραδόσεις υπάρχουν παρόμοιες συνάξεις; Οι συνάξεις αυτές έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή; Για εσάς τι σημαίνουν;

"Αδιελείπτως προσεύχεσθε"  (Α΄ Θεσ. 5, 17) Εισαγωγή Στη χριστιανική θεολογία, η πίστη αποτελεί έκφραση σχέσης εμπιστοσύνης και η λατρεία σημαίνει αγαπητική αφοσίωση, που με αφορμή το εκκλησιαστικό και λειτουργικό βίωμα "ζυμώνει" το παρόν" και οδηγεί τον πιστό στην έμπρακτη διακονία του πλησίον σε κάθε τομέα του βίου. Πως όμως λαμβάνει ο πιστός δύναμη για να αγωνιστεί στο παρόν; Μπορεί να τον βοηθήσει η προσευχή; Τι είναι όμως η προσευχή; Έχει σχέση με τις βαθύτερες ανθρώπινες ανάγκες; Μπορεί να τον οδηγήσει στη μεταμόρφωση της κοινωνίας;

"ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν" (Ψλ. 67,27) Εισαγωγή Η πίστη στον θρησκευτικό κόσμο εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Ο πιο βασικός τρόπος έκφρασης της πίστης είναι η λατρεία, η οποία μπορεί να παρουσιάζει ποικίλες μορφές. Από την τελετουργική λατρεία μέχρι εκείνη του κοινωνικού βιώματος. Τι σημαίνει όμως η λέξη λατρεία; Ποια η σχέση της με τη θρησκεία; Ποιες είναι οι μορφές λατρείας στις μονοθεϊστικές θρησκείες; Τι σημαίνει λατρεία στον Χριστιανισμό και ειδικά στις μέρες μας; Όλα αυτά θα προσπαθήσουμε να τα ανακαλύψουμε μέσα από τη σημερινή μας ανάρτηση.

                                        "Πίστη σημαίνει σιγουριά γι'  αυτά που ελπίζουμε                                                 και βεβαιότητα γι' αυτά που δε βλέπουμε"                                                                         (Εβρ. 11,1) Εισαγωγή Στις προηγούμενες αναρτήσεις μας επεξεργαστήκαμε μέσα από συγκεκριμένες έννοιες και δραστηριότητες τη θεματική ενότητα "Άνθρωπος/Πρόσωπο". Ειδικότερα, ανακαλύψαμε ότι η αναζήτηση του Θεού είναι ένα πανανθρώπινο φαινόμενο, εστιάσαμε σε ορισμένα κίνητρα, τα οποία αξιολογήσαμε. Στη συνέχεια, εντοπίσαμε παραδεί...

"Η ηθική των μελών της Εκκλησίας είναι ήθος θεραπευμένης ύπαρξης και ασκητικής λειτουργίας"  (Νίκου Ματσούκα [1]) Εισαγωγή Η επικοινωνία των ανθρώπων με τον Θεό επηρεάζει τη ζωής τους. Στην τελευταία μας συνάντηση εξετάσαμε την επικοινωνία μέσω της προσευχής και των Μυστηρίων στη Χριστιανική Εκκλησία και παρατηρήσαμε, με αφορμή την "επί του Όρους ομιλία" του Χριστού, ότι οι βασικές κατευθύνσεις της, αποτελούν το θεμέλιο για την υγιή επικονωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όλα αυτά τα στοιχεία που εσείς περιγράψατε, συνδέονται με τον χαρακτήρα του ανθρώπου, την ανατροφή που έλαβε από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον (π.χ. σχολείο, Εκκλησία, φίλοι κλπ). Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία υπακούουν σε κάποιους κανόνες. Στη σημερινή μας ανάρτηση, θα εξετάσουμε τη σχέση των κανόνων αυτών με τη διδασκαλία του Χριστιανισμού και θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του χριστιανικού ήθους. Συνάμα, θα προβληματιστούμε για το άν το ήθος, και ειδικά τ...

"Αδιάκοπα να προσεύχεστε."  ( Θεσ. Α΄ 5, 17) Εισαγωγή Η εύρεση του Θεού δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από τη διαρκή αναζήτησή Του, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης. Όμως για να αναζήτησουμε κάποιον ή, όπως λέγαμε στην τάξη να ταξιδέψουμε, χρειάζεται να γνωρίζουμε τον εαυτό μας. και που θέλουμε να πάμε. ΄Ετσι και η αυτογνωσία είναι ένα ταξίδι. Μια διαρκής και επίπονη διαδικασία δίχως τελειωμό. Συγχρόνως εξαρτάται από τη σχέση μας με τον Άλλον/άλλον/άλλη.  Ωστόσο, για να δημιουργηθεί μια σχέση και να συνεχίσει να υπάρχει, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επικοινωνία. Αντιλαμβάνομαι ότι η λέξη "επικοινωνία" μπορεί να περιγραφεί με πολλούς τρόπους. Στην ανάρτηση αυτή, που θα μας βοηθήσει στα μαθήματά μας, θα αναζητήσουμε πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να επικοινωνούμε πραγματικά, θα εξετάσουμε αν υπάρχει επικοινωνία ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, ποιες είναι οι μορφές της και πως αξιολογούμε τους τρόπους αυτούς. Τέλος, θα προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε αν υπάρχ...

"νῦν δὲ γνόντες θεόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ θεοῦ" (Γαλ. 4,9) "Τώρα όμως γνωρίσατε το Θεό, ή σωστότερα τώρα που σας γνώρισε ο Θεός" Εισαγωγή Όλοι οι άνθρωποι αναζητούν τον Θεό, ακόμη κι εκείνοι που τον απορρίπτουν. Αλλά κι όσοι αρνούνται την ύπαρξή Του, οπωσδήποτε κάποια στιγμή τον αναζήτησαν.  Βέβαια, μια αναζήτηση για να αποδώσει καρπούς χρειάζεται κάποιες προϋποθέσεις. Μια βασική προϋπόθεση είναι η γνώση του εαυτού μας. Πως θα κάνουμε ένα ταξίδι, αν δε γνωρίζουμε για παράδειγμα ποια είναι τα ενδιαφέροντά μας ή ποιες είναι οι οικονομικές δυνατότητές μας. Κατά τον ίδιο τρόπο, η αναζήτηση (ή το ταξίδι για την εύρεση -όπως είπατε πολλοί από εσάς) του Θεού ή ακόμη και του συνανθρώπου έχει ως αφετηρία ένα άλλο ταξίδι βαθειά στο εαυτό μας. Πως όμως θα βρω τον εαυτό μου; Πως θα αποφύγω το κλείσιμο στο "εγώ" και θα πετύχω το "άνοιγμα στον Άλλον/αλλον; Τα ερωτήματα αυτά θα προσπαθήσουμε να τα επεξεργαστούμε μέσα από αυτή την ανάρτ...