Η τέχνη του θεολογείν

  Δημοσιεύτηκε το νέο τεύχος της εξαμηνιαία ς επιστημονικής περιοδικής έκδοσης  του περιοδικού της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης "ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΠΟΛΙΣ" (τεύχος 13 - Μάΐος 2025).

Νικ. Τσιρέβελου, Το μήνυμα των Χριστουγέννων, Μελέτη σε σύγχρονα ομιλιάρια , εκδ. Μπαρμπουνάκη, Θεσσαλονίκη 2021, σελίδες 272                                         Παναγιώτη Ασημακόπουλου,                                                                                 Δρ. Θεολογίας - Θεολόγος καθηγητής στο                                                              Πρότυπο Λύκειο Ηρακλείου (Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Σύναξη, τεύχ. 162, Απρ. Ιουν. ...

Καθηγήτριας Δήμητρας Κούκουρας, Τμήμη Θεολογίας Θεολογική Σχολή ΑΠΘ Αναδημοσίευση από την Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων  AMEN.GR Ακολουθεί η εισήγηση της καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο «Βιβλικός Λόγος καί Λειτουργική Ὑμνογραφία» που έγινε στη Θεσσαλονίκη (14-15 Φεβρουαρίου 2017):           1. Η ανάγνωση και η υμνολογία βιβλικών χωρίων          Σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες για τη λατρεία των Χριστιανών, στα μέσα του 2ου αιώνα, η Γραφή αναγινώσκεται κατά την τέλεση της θείας ευχαριστίας και το κήρυγμα στηρίζεται στα βιβλικά αναγνώσματα. Ο μάρτυς Ιουστίνος στην Α’ Απολογία του[2] είναι σαφής: κατά την ημέρα του ηλίου, όταν οι χριστιανοί από την πόλη και την ύπαιθρο προσέρχονται στη σύναξη («συνέλευση»), «τά ἀπομνημονεύματα τῶν ἀποστόλων ἤ τά συγγράμματα τῶν προφητῶν ἀναγινώσκεται μέχρις ἐγχωρεῖ. Εἶτα παυσαμένου τοῦ ἀναγινώσκοντος ὁ προε...

Νικολάου Γ. Τσιρέβελου, Δρ. Θεολογίας ΑΠΘ               Η μετάδοση ενός μηνύματος από τον πομπό (π.χ. ομιλητή) και η πρόσληψη του από τον δέκτη (π.χ. ακροατή-συνομιλητή) προϋποθέτει έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας [1] . Με τον όρο αυτό εννοείται «ένα συγκεκριμένο σύστημα σημείων που είναι γνωστό στον αποδέκτη του, ώστε να αποκωδικοποιηθεί και να γίνει κατανοητό» [2] . Ο κώδικας αυτός μπορεί να είναι η κάθε φυσική γλώσσα (π.χ. ελληνικά, αγγλικά).             Στο προφορικό ή γραπτό κήρυγμα η γλώσσα που θα χρησιμοποιηθεί είναι εξίσου σημαντική με το περιεχόμενό του, όπως παρατηρεί η καθηγήτρια Δήμητρα Κούκουρα [3] . Η παρατήρηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά το κήρυγμα της Εκκλησίας στον ιεραποστολικό αγρό. Σε αυτή την περίπτωση απευθύνεται κυρίως σε αποδέκτες που δεν ομιλούν την ελληνική γλώσσα (ή άλλη γλώσσα μιας παραδοσιακά ορθόδοξης χώρας π.χ. τη ...

Ιερός Καθεδρικός Ναός Αναστάσεως του Κυρίου (Τίρανα) Δρ. Νικολάου Γ. Τσιρέβελου, Θεολόγου Τα λόγια του Κυρίου « ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (Μτθ. 22,39) αποτελούν το χρυσό κανόνα της διδασκαλίας Του, η οποία ολοκληρώνεται με την τελευταία εντολή, πριν την Ανάληψή Του: «πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη» (Μτθ. 28,19). Αυτές οι δύο εντολές συμπληρώνουν η μία την άλλη. Η αγάπη προς τον πλησίον είναι αυτή που ωθεί τον χριστιανό να μαρτυρεί την εν Χριστώ ζωή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Αυτή είναι η δύναμη που κινεί την Εκκλησία και τη μεταποιεί σε «ένα ν ποταμό ιεραποστολής» [1] , .           Βέβαια, η ιεραποστολή δεν είναι απλή αναγγελία ορισμένων ηθικών αξιών ή μόνο φιλανθρωπική προσφορά και κοινωνικό έργο σε εξωτικούς προορισμούς. Ο σκοπός της χριστιανικής αποστολής είναι  βαθύτερος και μπορεί να εξετασθεί στους παρακάτω τρεις θεολογικούς άξονες .