Η τέχνη του θεολογείν

  Στοχασμοί και στεναγμοί, κεράκι στην έξοδο του Χρήστου Γιανναρά του Αν. Καθηγητή Θανάση Παπαθανασίου «Τὸ μὲν ἐπιτιμᾷν οὐ μέγα· ῥᾷστον γὰρ, καὶ τοῦ βουλομένου παντός. Τὸ δὲ ἀντεισάγειν τὴν ἑαυτοῦ γνώμην, ἀνδρὸς εὐσεβοῦς καὶ νοῦν ἔχοντος». «Το να επιπλήττουμε δεν είναι σπουδαίο πράγμα. Είναι πανεύκολο και μπορεί να το κάνει όποιος θέλει. Αλλά το να αντιπαραθέτει κάποιος την άποψή του, είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου και ευσεβούς και μυαλωμένου».

  Η ακαδημαϊκή κοινότητα του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θλίψη πληροφορήθηκε την κοίμηση του πανεπιστημιακού δασκάλου και συγγραφέα Χρήστου Γιανναρά (1935-2024).  Η ορθόδοξη θεολογία όπου γης θρηνεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της και ταυτόχρονα εκφράζει την ευγνωμοσύνη της απέναντί του για την πελώρια σε όγκο και κυρίως σε ποιότητα συγγραφική και πνευματική παρακαταθήκη του. Ίσως ο πιο επιδραστικός και γόνιμος εκφραστής της θεολογικής γενιάς του ’60, κόμισε ένα νέο πνεύμα στα θεολογικά γράμματα, χάρη στη βαθύτητα και την τόλμη της σκέψης του, την ειλικρίνεια των προβληματισμών του και την απαράμιλλη σε κάλλος και εκφραστική δεινότητα γλώσσα του, που συνδύαζε ισόποσα ακρίβεια, διαύγεια και ποιητικότητα. 

  του Χρήστου Γιανναρά Ο κορωνοϊός, απειλή εφιαλτική για την ανθρωπότητα σύμπασα, χωρίς εξαιρέσεις. Αγγιξε τον πλανητάρχη, καταπόνησε τον Βρετανό πρωθυπουργό, ταπείνωσε πολλές διεθνείς διασημότητες. Και θερίζει κάθε μέρα χιλιάδες ανθρώπινες, μοναδικές και ανεπανάληπτες υπάρξεις. Ούτε ο πλούτος, ούτε η εξουσιαστική ισχύς, ούτε η φήμη και οι επιφανείς τίτλοι μπορούν να αναχαιτίσουν την άγρια επιβουλή. Εφιάλτης θανάτου βασανιστικού και προθανάτιας, ανελέητης μοναξιάς, της πιο απόλυτης. Ούτε βλέμμα ούτε νεύμα για να ακουμπήσει κάπου η (έτσι και αλλιώς ασυντρόφευτη) αγωνία του τέλους.

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο  ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ Η συνέντευξη δόθηκε στον θεολόγο κο Παναγιώτη Ανδριόπουλο και θεωρώ ότι είναι μια από τις καλύτερες συνεντέυξεις που έχει δώσει ο ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κος Χρήστος Γιανναράς. Σε γενικές γραμμές ο καθηγητής αναλύει τη σημασία και την προέλευση της "Πατριαρχείας" και επεκτείνεται στη συνέχεια στο σκοπό της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Επίσης αναφέρεται στους σύγχρονους ζηλωτές και φονταμενταλιστές Ορθόδοξους, οι οποίοι θεωρούν ότι κατέχουν την "αλήθεια" της Χριστιανικής διδασκαλίας και οδηγούν την Ορθόδοξη Εκκλησία σε ένα "μουσείο", λησμονώντας την εμπειρία μετοχής στο εκκλησιαστικό γεγονός. Εξάλλου, ο Χρήστος Γιανναράς εξηγεί τι σημασία του "Πρωτείου" στην Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς και τις έννοιες "Αυτοκέφαλο", "Αυτόνομη Εκκλησία" και "Ομοφωνία". Επίσης, αναφέρεται στην ιδιαίτερη "θρησκευτική" παράδοση της σύγχρονης ρωσική...