Πάρε τον Παράδεισό μου και δως μου την κόλασή σου - Α2

 

Οι μαθητές/μαθήτριες της Α΄ Λυκείου του 1ου Πρότυπου Λυκείου Θεσσαλονίκης "Μανόλης Ανδρόνικος" εμπνέονται από τα λόγια του π. Λίβυου (π. Χαραλάμπους Παπαδόπουλου) και εκφράζονται δημιουργικά.

Το βίντεο δημιούργησαν οι μαθήτριες Λ. Χ., Π.Ε., Π. Κ., Τ. Σ.

Τα προβλήματα δεν λύνονται τελικά τόσο εύκολα!

Ένας εύπορος καθόταν στη στάση του μετρό περιμένοντας το τρένο και καθώς το αυτοκίνητο του είχε χαλάσει. Ο καλοντυμένος, ψηλός επιχειρηματίας ζούσε μια ιδιαίτερα στενόχωρη ζωή, διότι θεωρούσε ότι είχε αδικηθεί αφού όπως πίστευε ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που αντιμετώπιζε τόσες κακουχίες. Καθόταν, όταν είδε έναν κοντό, μικροκαμωμένο, αχτένιστο άντρα με μπαλωμένα,  ρούχα να τον πλησιάζει. Ο εύπορος διαμοσχεύσε...

    Ο φτωχός ανθρωπάκος ωστόσο τον ευχαρίστησε που έκανε στην άκρη για να κάτσει ενώ μάλιστα τον παίνεψαι για την όμορφη ενδυμασία που είχε  επιλέξει. Ο καλοντυμένος άντρας τον ευχαρίστησε με ένα διαπεραστικό ύφος ανωτερότητας και τον ρώτησε  με ένα αίσθημα περιφροσήνης 

 πως κατέληξε σε αυτή την κατάσταση. Αυτός  κόπιασε, δίστασε, περίμενε. Τελικά, άρχισε να περιγράφει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες την ιστορία η οποία τον έ φερε σε αυτό το σημείο. Άρχισε να περιγράφει πώς έχασε όλα τα χρήματά του ώστε ο βαριά άρρωστος υιός του τα περιφθαλθεί σε μία ειδική κλινική του εξωτερικού. Ξανασταμάτησε... Μετά είπε με χαμηλή φωνή... <<Ο υιός μου πλέον δεν ζει, δεν τα κατάφερε, δεν είναι πλέον μαζί μου>> Ο ψηλός άντρας έμεινε άναυδος και του είπε <<Δώσε μου την κόλαση σου και πάρε τον παράδεισο μου>>  συνειδητοποιώντας ότι τελικά υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι αντιμετώπιζαν πολλές περισσότερες δυσκολίες 

Το τραίνο έφτασε...

Γ. Π.

Γ. Υ.

Ά. Σ.

Κ. Ν.