Μοίρασμα ζωής (λίγο πριν νεκρωθούν οι αισθήσεις και τα αισθητήρια)
Πρωτάτο Αγίου Όρους (1290) |
[...] Η ανάσταση του Χριστού εκφράζει τον ακρογωνιαίο λίθο της Εκκλησίας και συγχρόνως το ιεραποστολικό θεμέλιο. Σε τούτο το πλαίσιο ο Χριστός ονομάζεται νέος Αδάμ[2]. Οι απόστολοι είναι αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες του ιστορικού Ιησού, του θεανθρώπινου προσώπου του και ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Αληθινού Θεού. Η μαρτυρία αυτή αποτέλεσε την ουσία του θεολογικού κηρύγματός τους, όπως μεταδόθηκε από τον Ιωάννη τον Θεολόγο: «Καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκε τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου» (Α΄ Ιω. 4:14). Συγχρόνως αυτή η μαρτυρία θεμελιώθηκε σε ένα υπαρξιακό βίωμα, το οποίο συνέβαλε στην υπέρβαση των φυλετικών και πάσης φύσεως διακρίσεων, κατά το πρότυπο του ίδιου του Κυρίου, εντός της Εκκλησίας που ίδρυσε. Έτσι λοιπόν το μαρτυρικό παράδειγμα της ζωής των ίδιων των Αποστόλων αλλά και η η ουσιαστική συνεργασία πολλών προσωπικοτήτων -ανδρών και γυναικών- που μνημονεύονται στις Επιστολές της Καινής Διαθήκης, αλλά και των υπόλοιπων μαθητριών και μαθητών του Κυρίου ανά τους αιώνες συνέβαλαν ποικιλοτρόπως στη διάδοση του Ευαγγελίου.
André Kamba Luesa (Congolese, 1944–1995), La résurrection (The Resurrection), 1992. Peinture grattée on canvas, 45 × 58 cm. |
Αυτός ο τρόπος ζωής μεταδίδει έμπρακτα το μήνυμα της Σταύρωσης και της Ανάστασης και καλλιεργεί το αναστάσιμο ήθος σε κάθε πτυχή της ζωής, αναγγέλοντας με βεβαιότητα "«Τι ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ, αναστήθηκε! Θυμηθείτε τι σας είχε πει, όταν ακόμα ήταν στη Γαλιλαία. Σας είπε ότι ο Υιός του Ανθρώπου πρέπει να παραδοθεί στα χέρια των εχθρών του Θεού, να σταυρωθεί και την τρίτη ημέρα ν’ αναστηθεί [..]
«Οι Γραφές λένε ότι έτσι έπρεπε να γίνει, και έτσι έπρεπε να πάθει ο Μεσσίας, ν’ αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη μέρα και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σ’ όλα τα έθνη, αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ. Εσείς είστε μάρτυρες όλων αυτών." (Λκ. 24:5-7 & 467-48)
από τη μονή Βροντησίου (1585-1591) |
Αυτή είναι όμως και η δυσκολία. Να περάσουμε από τη νεκρή έρημο της καρδιάς και να ψηλαφήσουμε εμπειρικά ότι η ανάσταση είναι τρόπος ζωής που νικάει τα σημεία του θανάτου στην καθημερινότητα, ακόμη κι όταν δε φαίνεται καμία ελπίδα και διέξοδος. Εκεί είναι, λίγο πριν το μηδέν, λίγο πριν νεκρωθούν οι αισθήσεις και τα αισθητήρια, όπου απαντά η βεβαιότητα ότι ο Χριστός αναστήθηκε και με το θάνατο του νίκησε κάθε θάνατο.
Ευχές για αναστάσιμο φρόνημα και ευχαριστίες πολλές στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες του ιστολογίου!
[1] Α΄ Κορ. 15:26.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου