Οι μαθητές/ μαθήτριες αναλαμβάνουν τους ρόλους του πατέρα, του μικρού γιου και του μεγάλου από την Παραβολή του Σπλαχνικού Πατέρα ή Ασώτου Υιού (Λκ. 15:11-32).
"Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα ξύπνησα πολύ νωρίς και πήγα στα χωράφια μαζί με τον μεγαλύτερο μου γιο.Όλοι την ώρα σκεφτόμουν το τι θα κάνει ο άλλος μου γιος μου και αν θα είναι καλά.Κάθε μέρα μετανιώνω που του έδωσα την περιούσια μου ,αλλά νόμιζα ότι με αυτά τα λεφτά θα βοηθήσει τον εαυτό του και δεν θα φύγει απο το σπίτι.Δεν του κρατάω κακία γιατί τον αγαπάω αλλά και γιατί είναι μικρός και κάνει λάθη χωρίς να το καταλαβαίνει .Άρχισε να γίνεται μεσημέρι και αποφάσισα να πάω στο σπίτι για να φάω το μεσημεριανό φαγητό μου .Αρχίζουν να στρώνουν το τραπέζι οι υπηρέτες μου.Ξαφνίκα βλέπω απο μακρία εναν ανθρώπο ταλαιπωρημένο και καταλαβαίνω οτί είναι ο γιος μου .Χωρίς λογική αρχίζω και τρέχω προς τα πάνω του ,τον φιλάω και τον αγκαλιάζω με όλη την δυναμή μου .Μολίς τον αγκαλιάζω νιώθω στην καρδία μου κατί σαν ανακούφιση αλλά και σαν να υποφέρει λίγο .Όταν πηγαίνω κοντά του λεεί ότι μετάνιωσε πραγματίκα για όλα αυτά.Έτσι καταλαβαίνω οτί αυτός δεν είναι ο γιος μου.Αρχίζω και φωνάζω τους υπηρέτες μου να στρώσουν το τραπέζι και να μου σφάξουν το καλύτερο μοσχάρι που έχουμε και να του φορέσουν την καλύτερη στολή και να του βάλουν το δαχτυλίδη.Εκείνη την στιγμή ενιώσα ο ποίος ευτυχησμένος ανθρώπος του κοσμού.Βλέπω απο μακρία να έρχεται ο μεγαλύτερος μου γιος αλλά δεν μπαίνει μέσα και πηγαίνω προς το μέρος του.Τον ρωτάω γιατί δεν μπαίνει μέσα και μου λέει οτί δεν θελεί ,αρχίζω και τον παρακαλάω και μου λέει οτί τόσα χρόνια που είναι δίπλα μου και που δουλέυει ποτέ δεν έσφαξα αρνί ή μοσχάρι για τους φίλους του αλλά για τον αδελφό του που ξόδεψε όλα τα χρήματα σε παρανομίες έσφαξα το καλύτερο μοσχάρι.Τον καταλαβαίνω γιατί έχει ένα δίκιο , αλλά ο αδελφός του σήμερα ξαναγεννήθηκε απο τα λάθη του και αυτό το πιστέυω ειλικρίνα".
Αφ. Κ.
"Αφού έπεισα τον γιο μου να μπει μέσα να γιορτάσει μαζί μας καθίσαμε σε ένα τραπέζι που στα δεξιά καθόταν ο μικρός και αριστερά ο μεγάλος πίναμε κρασί και υπήρχε αρκετό φαΐ μουσική χορός όμως αυτό που δεν υπήρχε ήταν αγάπη έβλεπα πως ο μεγάλος γιος ζήλευε και ότι μέσα του κυριαρχούσε ο θυμός και η ζήλεια έβλεπα στα μάτια του ποσό θα ήθελε να βρίσκεται στην θέση του και έτσι του είπα να σταματήσει να πίνει και να πάει να ξαπλώσει και τότε σηκώθηκε και άρχισε να φωνάζει και να λέει πως εγώ δεν εκτίμησα τίποτα από όσα έκανε τόσα χρόνια και πως την περιουσία δεν την σπατάλησε σαν τον μικρό. Μόλις άκουσα όλα αυτά σηκώθηκα και με το χέρι μου ακούμπησα το στήθος του στην μεριά της καρδιάς και του είπα "γιε μου δες τον αδερφό σου αμάρτησε και όταν βρέθηκε σε δύσκολη στιγμή κατάλαβε το λάθος του προσπάθησε να ζήσει και δούλεψε ακόμη και στην χειρότερη δουλειά μετανόησε και γύρισε σπίτι " όμως εσυ ήσουν κοντά μου ότι το ήθελες το είχες μέσα στην καρδιά σου υπάρχουν άσχημα συναισθήματα για τον ίδιο σου τον αδερφό σου δεν έχουν σημασία τα χρήματα σημασία έχει η αγάπη τα λάθη που μετανιώνεις και κανείς τα πάντα για να τα διορθώνεις σκέψου αυτά που είπες και νιώσε τα αίσθηματα που έχεις και θα καφαλαβεις τι κανείς λάθος. Αργότερα αφού τελείωσαν όλα και πήγαν για ύπνο ο μεγάλος γιος δεν μπορούσε να κοιμηθεί κοίταζα από την πόρτα του δωματίου την επόμενη ημέρα στο πρωινό ο γιος ήρθε και μου ζήτησε συγνώμη και πως κατάλαβε το λάθος ( το έβλεπα στα μάτια του ότι το είχε καταλάβει ) τότε εγώ του απάντησα "πως στον άνθρωπο που πρέπει να ζήτησει συγνώμη είναι στον ίδιο σου τον αδερφό " πήγε στον αδερφό του και του είπε συγνώμη που φέρθηκα έτσι που είχα τέτοια γνώμη για εσένα τότε ο μικρός πετάχτηκε δεν τον άφησε να ολοκληρώσει δεν χρειάζεται να απολογείσαι αφού κατάλαβες το λάθος και μετανόησες μην απολογείσαι ξέρω από λάθη γτ και εγώ έκανα και όπως ο πατέρας με συγχώρεσε έτσι θα κάνω και εγώ για εσένα είμαστε αδέρφια καλύτερα να κυριαρχεί η αγάπη παρά το μίσος".
Ελ.Μ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου