Αρχιεπίσκοπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιου Aναλογίζομαι ένα βράδυ το καλοκαίρι του 1964, όταν, νεαρός πρεσβύτερος, ταξίδευα από την Ουγκάντα μέσω Αιθιοπίας προς τη Γενεύη, για να συμμετάσχω στην "Επιτροπή Ιεραποστολικών Μελετών" του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών. Τότε αντιμετώπισα την πρώτη κρίση ελονοσίας, που με είχε προσβάλει στις μεγάλες λίμνες της Κεντρικής Αφρικής, στο πρώτο ιεραποστολικό μου ταξίδι. Πυρετός, σχεδόν 39 με 40, αδυναμία πνευματικής συγκεντρώσεως. Είχα προλάβει να αρθρώσω μια σύντομη προσευχή που ακόμη τη θυμάμαι: "Θεέ μου, μπορείς να έχεις πολλά παράπονα από μένα, αλλά γνωρίζεις ότι προσπάθησα να Σε αγαπήσω".
