Carpe Diem!

 

Μια εργασία των Φ.Τ., Σ. Φ., Π.Ί., Λ. Θ., Χ. Ν.

 

Κίτινγκ:

[..] «CarpeDiem - Αδράξτε την ημέρα». «Gather ye rosebuds while ye may». Γιατί ο ποιητής χρησιμοποιεί αυτές τις γραμμές;

[..]

…επειδή εμείς είμαστε τροφή για σκουλήκια, παλικάρια. Γιατί, πιστέψτε το, ο καθένας από εμάς μέσα σε αυτό το δωμάτιο μια μέρα θα σταματήσει να αναπνέει και θα πεθάνει…

 

Ο Κύκλος των χαμένων ποιητών είναι  μία από τις πιο εμβληματικές  ταινίες του Αμερικανικού κινηματογράφου. Γυρίστηκε το 1989 σε σκηνοθεσία του Πίτερ Γουίαρ και σενάριο του Τομ Σόουλμαν, ο οποίος μάλιστα βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου.  Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπιν Γουίλιαμς (καθηγητής Κίτινγκ), Ρόμπερτ Σων Λέοναρντ (Νιλ Πέρι), Γκέιλ Χάνσεν (Τσάρλς Ντάλτον), Τζος Τσαρλς (Νοξ Όβερστριτ).

Η ταινία διαδραματίζεται στο Γουέλτον Ακάντεμι, ένα συντηρητικό οικοτροφείο το 1959 για την προετοιμασία νεαρών προνομιούχων αγοριών για εισαγωγή στα υψηλότερου κύρους πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκεί συναντάμε τον πρωταγωνιστή, τον Νιλ Πέρι, ο οποίος με τους φίλους του ξεκινάει τα μαθήματα στην ακαδημία. Τότε συναντούν τον νέο καθηγητή λογοτεχνίας, τον καθηγητή Κίτινγκ, έναν αντισυμβατικό καθηγητή από τον οποίο μαθαίνουν πώς να πάνε κόντρα στο κατεστημένο και πως να απελευθερώσουν τις καταπιεσμένες επιθυμίες τους.

Μέσα από τον ανορθόδοξο τρόπο διδασκαλίας του για το σχολείο και την εποχή, ο Κίτινγκ μαθαίνει στα παιδιά ότι η ποίηση δεν υπάρχει μόνο στα βιβλία αλλά και στη ζωή και τις εμπειρίες της. Ο τρόπος σκέψης που προωθεί ο καθηγητής αλλάζει την ζωή των παιδιών για πάντα.

 Όπως ο τολμηρός και πρωτοποριακός Κίτινγκ επηρέασε βαθύτατα την συνείδηση των μαθητών του, έτσι κατάφερε να επηρεάσει και την δική μας. Καθώς παρακολουθούσαμε την ταινία, προβληματιστήκαμε με την στάση του Κίτινγκ απέναντι στην συντηρητική μέθοδο διδασκαλίας των άλλων καθηγητών. Ο Κίτινγκ είναι αδιαμφισβήτητα στην προοδευτική και όχι στην παραδοσιακή πλευρά της εκπαίδευσης, εμπνέοντας τους μαθητές του μέσω καινοτόμων μεθόδων: μαθητές που πηδούν από τα θρανία τους, που κλωτσάνε μπάλες ενώ απαγγέλουν ποίηση και καταφεύγουν κρυφά στο δάσος για να διαβάσουν ρομαντικούς ποιητές. Σε μια από τις πρώτες σκηνές μάλιστα, ο Κίτινγκ δείχνει φωτογραφίες της παλαιάς σχολής από πρώην μαθητές που έχουν επιτύχει, ψιθυρίζοντας τους τον διάσημο στίχο «CarpeDiem – Άδραξε τη μέρα». Με αυτόν τον υπέροχο τρόπο, τους δείχνει πώς να αξιοποιήσουν στο έπακρο κάθε στιγμή της σύντομης ζωής τους και νααντιμετωπίσουν τη μόρφωση ως ένα από τα πολυτιμότερα δώρα που τους προσφέρει.

        Ακόμη, βλέποντας αυτό το πάθος και την αφοσίωση του καθηγητή Κίτινγκ για την ποίηση και την λογοτεχνία, μας γεννήθηκε ένα ερώτημα: Γιατί διαβάζουμε ποίηση; Σύμφωνα με την μοναδική ερμηνεία του Κίτινγκ «Δε διαβάζουμε ποίηση επειδή είναι χαριτωμένη, διαβάζουμε ποίηση επειδή ανήκουμε στην ανθρώπινη φυλή και η ανθρώπινη φυλή είναι γεμάτη πάθος. Η ιατρική, η νομική, η μηχανική, οι επιχειρήσεις είναι ευγενείς αναζητήσεις, απαραίτητες για την διατήρηση της ζωής. Αλλά η ποίηση, η ομορφιά, ο ρομαντισμός, η αγάπη είναι αυτά για τα οποία παραμένουμε ζωντανοί». Πράγματι, το βασικό του εργαλείο του είναι η ποίηση και όχι μόνο η ποίηση που καταγράφεται με λέξεις στα έργα των ποιητών. Είναι η ποίηση εκείνη που συναντάται στην καθημερινότητά μας, και που η ανάγνωσή της μας δημιουργεί την επιθυμία να ζήσουμε ελεύθεροι, αποδεσμευμένοι από τα συμβατικά όρια μιας συντηρητικής κοινωνίας».

        Μια από τις δυνατότερες σκηνές της ταινίας βρίσκεται μετά την απόλυση του καθηγητή Κίτινγκ από την Ακαδημία. Τότε, οι μαθητές του, για να τον αποχαιρετήσουν, ανεβαίνουν στα θρανία τους την ώρα του μαθήματος και απαγγέλλουν το γνωστό σε όλους μας από την ταινία«OCaptainmyCaptain». Hσκηνή αυτή ήταν τόσο αξέχαστη που αποτυπώθηκε στην μνήμη όλων των θεατών. Όταν μάλιστα έφυγε από τη ζωή ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, η φράση«OCaptainmyCaptain»έγινε πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου…

 

Κίτινγκ:

Τώρα θα ήθελα να έρθετε εδώ μπροστά και να διαβάσετε μερικά από τα πρόσωπα που ανήκουν στο παρελθόν. Τους έχετε προσπεράσει πολλές φορές. Δεν νομίζω όμως ότι τους παρατηρήσατε ποτέ προσεκτικά.

Δεν είναι τόσο διαφορετικοί από εσάς, έτσι δεν είναι; Τα ίδια κουρέματα. Γεμάτοι ορμόνες, ακριβώς σαν εσάς. Ανίκητοι, όπως εσείς νιώθετε. Ο κόσμος τους ανήκει. Τα μάτια τους είναι γεμάτα ελπίδα, όπως τα δικά σας. Νομίζετε ότι περίμεναν πολύ για να αναδείξουν έστω και ένα χιλιοστό των ικανοτήτων τους; Αν πλησιάσετε πολύ κοντά, μπορείτε να τους ακούσετε να ψιθυρίζουν την κληρονομιά τους σε εσάς. Εμπρός, σκύψτε!

 

Κίτινγκ (ψιθυρίζοντας):

Carpe…CarpeDiem…

Αδράξτε τη μέρα αγόρια, κάντε τη ζωή σας μοναδική.