Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγράψουν αυτά που έζησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Σάμυ Μοντιάνο, που γνώρισε από πολύ νωρίς στη ζωή του τον παραλογισμό των πολιτικών του διχασμού, της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων, έμελλε, παιδί ακόμα, να ταξιδέψει μέρες ατέλειωτες για να συναντήσει τον τρόμο, την φρίκη και τον όλεθρο μαζί με χιλιάδες ομόφυλούς του, να ζήσει τον χαμό του πατέρα και της αδελφής του, και να αντιμετωπίσει καθημερινά τον θάνατο στο Άουσβιτς Μπιρκενάου. Στο μεταίχμιο εκείνο που η ζώσα εμπειρία σμίγει την τοπική και την προσωπική ιστορία με την παγκόσμια, η ταινία καταγράφει την μαρτυρία ενός από τους τελευταίους επιζώντες Ροδεσλί (Εβραίους της Ρόδου) και πραγματεύεται το καθήκον της άσβεστης μνήμης και την προάσπιση της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας όχι πια μονάχα για όσους επέζησαν αλλά ιδίως για τις επερχόμενες γενιές ενός κλυδωνιζόμενου κόσμου. Σκηνοθεσία: Δέσποινα Μαζαράκη, Γιώργος Τζεδάκης, Δημήτρης Κόκκινος Μουσική: Αντώνης Κυζούλης Παραγωγή: Ciné Chevalier Κοινωφελές Ίδρυμα Υποτροφιών Ρόδου Εμμανουήλ και Μαίρης Σταματίου (2019)
Μερικές ακόμη προτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν διδακτικά για το Ολοκαύτωμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου