Μεγάλη Εβδομάδα

Σχέδιο παρουσίασης των ημερών και των νοημάτων της Μεγάλης Εβδομάδας. Το σχέδιο αυτό παρουσιάσθηκε και συνδυάστηκε με τη θ.ε. 5.4 "Συγχώρεση" της Β΄ Λυκείου σύμφωνα με τα νέα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά. 

Στόχος της ανάρτησης δεν είναι να εξαντλήσει και να ερμηνεύσει ολοκληρωτικά τα νοήματα των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά να μεταφέρει τα βασικά σημεία τους σε μαθητές και μαθήτριες του Λυκείου.

Α) Οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας

-Ακολουθίες είναι οι συνάξεις (συγκεντρώσεις) των χριστιανών για να δοξολογήσουν τον Θεό μέσα από συγκεκριμένες τελετές.

-Οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας ξεκινάνε από το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων.

-Έτσι, το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων τελείται ο Όρθρος (πρωινή προσευχή) της Μεγάλης Δευτέρας.

-Το απόγευμα της Μεγάλης Δευτέρας τελείται ο Όρθρος της Μεγάλης Τρίτης κ.ο.κ.

Μεγάλη Δευτέρα: 

"Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός..."

Οι τρεις πρώτες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας προετοιμάζουν παιδαγωγικά τους χριστιανούς για την υποδοχή και βίωση της σταυρικής θυσίας του Χριστού.

Δύο είναι τα σημαντικά γεγονότα που αναφέρονται:

    

    α) Η ζωή του πάγκαλου (πανέμορφου) Ιωσήφ.

    Ο Ιωσήφ προεικονίζει τον Χριστό, ο οποίος αν και αθώος θυσιάζεται για τους ανθρώπους.

    

β) Το περιστατικό με την άκαρπη συκιά.

   Η συκιά συμβολίζει τους Ιουδαίους αλλά και   όσους άκουσαν το λόγο του  Κυρίου και     έμειναν άκαρποι από καλά έργα.

Μεγάλη Τρίτη:

     α) Παραβολή 10 Παρθένων.

   Οι χριστιανοί καλούνται να είναι σε διαρκή εγρήγορση, έχοντας αναμμένες τις λαμπάδες της πίστης και της φιλανθρωπίας.

 

β) Παραβολή των ταλάντων.

Κάλεσμα ώστε οι πιστοί να αυξήσουν τα           χαρίσματά τους προς όφελος του     συνανθρώπου τους και δόξα Θεού.

Μεγάλη Τετάρτη:

    α) η μετανοούσα γυναίκα 

      και   β) το τροπάριο        

      της Κασσιανής.

   Διαχρονικό πρότυπο μετανοίας, 
δηλαδή έμπρακτης 

αλλαγής ζωής.

Μεγάλη Πέμπτη (Η ακολουθία του Όρθρου τελείται τη Μεγάλη Τετάρτη το απόγευμα):

Ξεκινούν τα γεγονότα που έχουν άμεση σχέση με τις τελευταίες στιγμές του Κυρίου στη γη.

     α) Ο Ιερός Νιπτήρας.

 Ο Κύριος πριν ξεκινήσει το τελευταίο δείπνο με τους μαθητές Του, δίδει το παράδειγμα της πραγματικής ταπείνωσης. Αυτός που θέλει να είναι πρώτος, οφείλει να υπηρετεί κάθε συνάνθρωπό του.

β) Ο Μυστικός Δείπνος.

Το τελευταίο δείπνο του Κυρίου και       

η ίδρυση του Μυστηρίου της 

θείας Ευχαριστίας.

Από και πέρα κάθε φορά που θα 

συνάζονται οι ανά τους αιώνες μαθητές Του στο όνομά Του, θα κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Θα ενώνονται μαζί Του και με όλους τους ανθρώπους.

Έτσι θα λαμβάνουν έμπνευση για αλλαγές και μεταμορφώσεις στη ζωή τους, ώστε να γίνουν αληθινοί μάρτυρες της ζωής του Χριστού (λειτουργία μετά τη Λειτουργία) 

   γ) Η προσευχή Ιησού στον κήπο της Γεθσημανή.

      Η ευχή όλοι οι άνθρωποι να είναι ενωμένοι μεταξύ τους πέρα από τις διαφορές τους, όπως ο Πατέρας και ο Υιός.

¨

δ) Η προδοσία Ιούδα.

Ο Ιούδας φιλάει τον Κύριο για να 

δείξει στο σκοτάδι ποιος είναι. Από την άλλη, έχουμε την αντιστροφή του φιλιού, το βίωμα μιας αρρωστημένης αγάπης.

Μεγάλη Παρασκευή:

Τα άγια και σωτήρια Πάθη του Κυρίου

«Σήμερα κρεμιέται πάνω στο Σταυρό 

εκείνος που κρέμασε τη γη πάνω στα νερά.

Στεφάνι από αγκάθια έχει πάνω στο κεφάλι 

του ο Βασιλιάς των αγγέλων.

Ψεύτικο βασιλικό ένδυμα ντύνεται αυτός 

που ντύνει τον ουρανό με σύννεφα.

Καταδέχτηκε να ραπιστεί εκείνος που με το Βάπτισμά του στον Ιορδάνη λευτέρωσε τον Αδάμ.

Με καρφιά καρφώθηκε στο Σταυρό ο Νυμφίος της Εκκλησίας.

Με λόγχη τρυπήθηκε ο Γιος της Παρθένου.

Προσκυνούμε τα Πάθη σου, Χριστέ. Αξίωσέ μας να δούμε και την ένδοξη Ανάστασή σου»

Α) Γιατί ο Χριστός δέχθηκε να σταυρωθεί;

«Ο Χριστός έδωσε τον εαυτό του αντάλλαγμα στο θάνατο, που μας κρατούσε αιχμάλωτους, δούλους της αμαρτίας.

Και αφού με το σταυρικό του θάνατο κατέβηκε στον Αδη, για να γεμίσει με την παρουσία του τα πάντα, έλυσε τους πόνους του θανάτου.

Και αφού αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και έβαλε σε δρόμο την ανάσταση από τους νεκρούς για κάθε άνθρωπο, επειδή δεν ήταν δυνατόν να κρατιέται από τη φθορά του θανάτου ο αρχηγός της ζωής, έγινε αρχή αυτών που έχουν πεθάνει, γεννημένος πρώτος από τους νεκρούς, για να γίνει αυτός (και ως άνθρωπος) πρώτος σε όλα» (Λειτουργία Μ. Βασιλείου, ευχή αγ. Αναφοράς)

Β) Το βαθύτερο νόημα της Σταύρωσης του Κυρίου

     Ο Χριστός θυσιάστηκε εκούσια (με τη θέλησή του) για όλους τους ανθρώπους.Με το θάνατό του νίκησε το θάνατο και χάρισε την αιώνια ζωή στους ανθρώπους. Συμφιλίωσε τον άνθρωπο με τον Θεό. Συμφιλίωσε τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπό του και την κτίση ολάκερη.

Γ) Η κοινωνική διάσταση της θυσίας του Χριστού

«Εισάγοντας, Κύριε, τους μαθητές σου 

στο μυστήριο (του θανάτου σου) 

έλεγες... δεν ήρθα στον κόσμο για 

να υπηρετηθώ αλλά για να υπηρετήσω... Αν, λοιπόν, εσείς είστε φίλοι μου, να μιμείσθε εμένα. Όποιος θέλει να είναι πρώτος, ας είναι τελευταίος. Ο κύριος ας είναι όπως ο υπηρέτης. Μείνετε ενωμένοι μαζί μου, για να φέρνετε καρπούς διότι εγώ είμαι η άμπελος που δίνει ζωή στα κλήματα» (Όρθρος Μεγ. Πέμπτης, Ιδιόμελο των Αποστίχων)

Δ) Συμμετοχή του πιστού στο Πάθος του Χριστού και η έξοδός του στην κοινωνία

 Ο χριστιανός συμμετέχει στα θεία Πάθη «σταυρώνοντας» τον εαυτό του.

   Αυτό σημαίνει εγρήγορση κι αγώνα ενάντια στα ατομικά πάθη και σταύρωση του εγωισμού. Επίσης, σημαίνει ολοκληρωτική μίμηση της ζωής του Χριστού. 

   Όπως Εκείνος πριν το Μυστικό Δείπνο έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, κατά τον ίδιο τρόπο ο χριστιανός καλείται να διακονήσει (δηλ. να προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του) τον πλησίον του.

Βέβαια, η μίμηση του Κυρίου σημαίνει:

Ταπείνωση, αυτοθυσία, ανιδιοτελή αγάπη

Η ένωση με τον Χριστό γίνεται μέσω 

του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας:

Ο χριστιανός προετοιμάζεται να 

κοινωνήσει και να ενωθεί με τον Θεό. Συγχρόνως, καλείται αυτόν τον αγώνα ενάντια στα πάθη του και το άνοιγμα προς τον πλησίον να τον διατηρήσει και μετά τη θεία Κοινωνία (Λειτουργία μετά τη Λειτουργία).

Μεγάλο Σάββατο:

Αποκαθήλωση, ταφή του Κυρίου και κάθοδος στον Άδη 

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση σε όλους σας!

Δείτε και μια παλιότερη ανάρτησή μου: "Προσκυνούμεν σου τα Πάθη Χριστέ"